In een nieuwbouwhuis in de haagse crispijnstraat stond nog een overblijfsel uit de bouw. Er stond nog een nieuwbouw trap, wit geschilderd met grove lompe traphekken. Het zou een reden zijn om geen nieuwbouwhuis te kopen. Je krijgt er altijd een wanstaltige trap bij. Enfin de reden dat wij ingeroepen werden. Wat te doen met zo’n lelijk ding.
Door de verf te verwijderen en de traphekken weg te halen ontstaat er een begin. De stootborden waren van MDF, daar heb je dus niets aan dus daar moet wat overheen.
Aan de gang met verfbranders en verfverwijderaar en .een heleboel geduld. De hekwerken restylen van staal en toevoegen van leuke aandachtsmomentjes zorgt uiteindelijk voor het eindresultaat
Een trap waarvan de klant aangeeft nu een kunstwerk in het midden van het huis en dus het midden van de aandacht te hebben. Waar het eerst een doorn in het oog was is het nu een verwennerij voor het oog. Een trap die in een oude kerk niet zou misstaan.
Voor het verwijderen van de verf was veel afbijtmiddel nodig, een scherpe verfkrabber en een brander. Deze laatste moet voorzichtig gebruikt omdat de brandplekken niet altijd even mooi zijn. Na uren zwoegen verschijnt er een blankhouten trap. Niet het resultaat dat we voor ogen hebben. Door een potion te maken van appelazijn en staalwol ontstaat er een middel om de kleur van het hout een vintage look te geven. Door nog met de hand na te schuren (een sleet mee te geven) en vervolgens met lijnzaadolie te afwerking af te ronden ontstaat er een uitstraling van jaren gebruik…
De hekwerken zijn van rondstaal gemaakt gevat in een strip waarmee deze aan de trap bevestigd kan worden.
De keien die gebruikt zijn door in te lijsten in een soort kroon zijn rivier keien.
Geïnspireerd? Neem contact op met Ben de Valois.